بررسی تأثیر آب درمانی بر کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

هدف: مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایعترین بیماریهای مزمن سیستم عصبی مرکزی و از مهمترین بیماریهای تغییردهنده زندگی فرد، به ویژه در سنین جوانی می باشد که باعث افت شدید سطح کیفیت زندگی بیماران مبتلا شده و به تدریج فرد را به سمت ناتوانی پیش خواهد برد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آب درمانی به عنوان یک روش درمانی مکمل، بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه شبه تجربی،50 نفر از زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس از انجمن ام .اس. به صورت ساده و دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی تعادلی به دو گروه شاهد و آزمون تخصیص داده شدند. پس از یک جلسه آشناسازی بیماران گروه آزمون با اهداف و روش مداخله، 24 جلسه آب درمانی برای آنها در مدت سه ماه انجام شد، در صورتی که برای گروه شاهد هیچگونه مداخله ای انجام نشد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، فرم کوتاه کیفیت زندگی (8sf-) و چک لیست های خود گزارش دهی بود. از آزمون های آماری کای دو، تی زوجی، تی مستقل، تحلیل واریانس با اندازه گیریهای تکراری و ضریب همبستگی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: بین دو گروه در میانگین امتیاز کل (p=0/81) و امتیازات ابعاد جسمی (p=0/4) و روانی (p=0/21) کیفیت زندگی قبل از مداخله تفاوت معناداری وجود نداشت، ولی بعد از مداخله میانگین امتیاز کل (p<0/0001) و امتیازات ابعاد جسمی (p<0/001) و روانی (p=0/003) کیفیت زندگی بین دو گروه شاهد و آزمون تفاوت معنا دار داشت. همچنین آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر تفاوت معنا داری را در میانگین امتیاز کل (p=0/04) و امتیازات ابعاد جسمی (p=0/05) و روانی (p=0/04) کیفیت زندگی در چهار بار اندازه گیری بین دو گروه نشان داد. نتیجه گیری: انجام روش آب درمانی با عث ارتقاء سطح کیفیت زندگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس می گردد، لذا انجام این تکنیک به عنوان یک روش مؤثر و مقرون به صرفه در هزینه و زمان و همچنین داشتن قابلیت یادگیری و اجرای آسان به بیماران مولتیپل اسکلروزیس توصیه می گردد.